Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ

Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε στις 6.11.2024, με αφορμή το ζήτημα που προέκυψε ως προς τη λειτουργία των παράλληλων και
περιφερειακών Πρωτοδικείων, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και η Συντονιστική Επιτροπή έχουν, κατ΄ επανάληψη, αναδείξει τα προβλήματα
που δημιουργούνται από την πρόχειρη και εσπευσμένη εφαρμογή του δικαστικού χάρτη, η οποία έχει προκαλέσει απίστευτη ταλαιπωρία στους λειτουργούς και συλλειτουργούς της δικαιοσύνης, στους δικαστικούς
υπαλλήλους και στους πολίτες και δημιουργεί κίνδυνο απώλειας δικονομικών και ουσιαστικών δικαιωμάτων των διαδίκων.
Τα προβλήματα, που καθημερινά αναδεικνύονται, γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν εκ των υστέρων, μετά από διαρκείς παρεμβάσεις της Ολομέλειας είτε με αποφάσεις των Προϊσταμένων των οικείων δικαστηρίων
είτε με συνεχείς τροποποιήσεις του θεσμικού πλαισίου.
Για την εύρυθμη λειτουργία των παράλληλων και περιφερειακών Πρωτοδικείων επιβάλλεται η υποχρέωση καθημερινής παρουσίας δικαστή και εισαγγελέα υπηρεσίας για την αντιμετώπιση ζητημάτων επείγοντος
χαρακτήρα και προσωρινής δικαστικής προστασίας. Η Πολιτεία όφειλε να έχει αντιμετωπίσει το θέμα αυτό θεσμικά.
Η Συντονιστική Επιτροπή θεωρεί ότι η προάσπιση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας των πολιτών, σε όποια εσχατιά της χώρας και αν κατοικούν, πρέπει να αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για την ελληνική
Πολιτεία και τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης.
Επισημαίνει δε, ότι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης δεν αποτελεί ρηματική, κατά περίπτωση, εξαγγελία αλλά αναγκαίο όρο για τη δημοκρατική λειτουργία σε ένα Κράτος Δικαίου. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης όταν δεν υπηρετεί τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου και την ανάγκη ουσιαστικής και αποτελεσματικής παροχής εννόμου προστασίας σε κάθε Έλληνα πολίτη, αποτελεί «αδειανό πουκάμισο» και «γράμμα κενό περιεχομένου», μη απαντώντας στην υποχρέωση της Πολιτείας για την κάλυψη της άνω ουσιαστικής εμπραγμάτωσης του Κράτους Δικαίου.
Τούτο, πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλους και ιδίως τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, όχι μόνο ως προς τη δικαιοδοτική τους κρίση αλλά και ως προς τη λυσιτελή οργάνωση και λειτουργία των υπηρεσιών της,
ώστε να μη στερείται κανένας πολίτης της προστασίας της και ιδίως αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.